25-11-’09 Nauw

René is morgen niet in Hamro Gaun, dus hebben we doorlopen wat er morgen en de rest van de dagen moet gebeuren. Verder ben ik vandaag veel met de kinderen bezig geweest. Photoshop en AutoCAD vinden ze erg interessant. ’s-Avonds hebben we nog even een brainstormsessie gedaan over het maken van de pergola. Het probleem is namelijk dat het gebouwd wordt door Nepali en vooral ook op hun manier. Nepali kijken niet zo nauw als Japanners en Chinezen, dus dat kan soms tot strubbelingen leiden.

26-11-’09 Kruien is wel leuk

Vandaag ben ik heel de dag bezig geweest met het controleren van het werk dat de sjouwers hier hadden gedaan. De opdracht die de werkers hadden gekregen, was het afgraven van zand bij de rivier in de buurt en het verplaatsen naar de kreeftenvijver in aanbouw.

Kruiwagens, e.d. kennen ze hier niet. Alles wordt versjouwd in manden, die aan hun voorhoofd en op hun rug rusten. Ik kan me niet voorstellen dat het goed is voor je wervels, maar hier doen ze niet anders.

Ik was al lang blij dat ze aan het sjouwen waren en deels begrepen wat ik bedoelde met de opdracht die ik ze had gegeven. Ik liet ze dus maar lekker hun gang gaan.

Tegen het eind van de dag hadden we aan de ene kant van het project een krater en aan de andere kant een berg. Ze hadden dus aardig wat werk verzet.

27-11-’09 Een nacht in Kathmandu

Nadat ik mezelf nog enigszins nuttig heb geprobeerd te maken bij Hamro Gaun, ben ik met de bus naar Kathmandu vertrokken. Deze rit van 20 km, duurt ongeveer een uur. Dit omdat de bus nagenoeg stapvoets rijdt als hij nog niet vol genoeg zit naar de mening van de chauf en z’n assistent en natuurlijk het ontzettend meewerkende verkeer eromheen.

Mensen die hier met de bus gaan, proberen ook zoveel mogelijk mee te sjouwen. Eigenlijk is de bus hier dus een kruising tussen een bus en een vrachtwagen. Het is ook helemaal geen probleem als jij 30 bamboestokken mee wil nemen. De chauffeur helpt je zelfs met het op de bus leggen van de materialen. De personen die niet meer in de bus paste, of gewoon een uitzicht prefereerde gingen gewoon op de bus zitten en houden deze stokken dus ook nog ’s nauwlettend in de gaten. De rit van Sankhu naar Kathmandu kost 25 Rupee, ongeveer €0,25 dus je krijgt veel waar voor je geld.

Eenmaal aangekomen in Kathmandu zag ik weer voldoende rookpluimen. Het verbranden van dode mensen is hier lopende band business. Wanneer het lichaam helemaal is uitgebrand, wordt de as en de restanten van de kleding in de heilige rivier gegooid. Dit is overigens een rivier die uiteindelijk ook in de Ganges in India uit gaat komen.

Eenmaal aangekomen in de stad, kwam ik langs de Kentucky Fried Chicken en de Pizza Hut, die sinds de 25e geopend waren. Dit was nationaal nieuws en een hele happening. Er stond een lange rij voor de deur met een bewaker erbij die mensen één-voor-één binnen liet als hij dat mogelijk achtte. Nepal moet dus ook aan de verwestering gaan geloven.

’s-Avonds kennis gemaakt met de vrijwilligers die in Kathmandu werken. Erg gezellige groep van twee mannen en ongeveer tien dames. Leeftijden variëren van 18 tot 24 jaar, het man/vrouwgehalte is perfect, dus ik vermaak me wel. Uitzondering op de regel is Jan de Boer (geweldige naam), hij is de Abraham al gepasseerd en is een gepensioneerd docent. Met deze groep zijn we na het eten nog even wat kroegen in gedoken. Ik heb alleen de vervelende eigenschap dat ik die kroeg ook altijd wil afsluiten, dus ik had er weer een werkdag aan pintenmannen opzitten. Wel een ontzettend gezellige avond en zeker voor herhaling vatbaar.

28-11-’09 Een (brakke) dag in Kathmandu

Vandaag niet te laat op gestaan en even ontbeten in het vaste restaurantje. Daar nog 2,5 uur blijven hangen in het zonnetje en de avond ervoor geëvalueerd. Sommige delen waar niet meer helemaal duidelijk (hadden we Tequila op dan?!?!), dus dat moest ook weer even doorgesproken worden.

Verder ben ik samen met een paar meiden even de stad in gelopen op zoek naar yakhandschoenen en een yaktrui. Lekker warm voor in de avond.

Op zo’n dag in Kathmandu geef je ongeveer uit wat je in Sankhu in een week uitgeeft, maar dan heb je ook wel een gezellig weekend.

Tegen de avond zijn we nog met z’n allen in een redelijk chic restaurant gaan eten, waar ze ontzettend lekkere pizza’s hebben variëren van 350 tot 550 Rupees. Zet de komma op de juiste plek en jullie weten ook de prijs in euro.

Na het eten nog even met z’n drieën een filmpje gekeken en daarna gaan slapen. Morgen vertrek ik weer terug naar Sankhu.